Impotentie - gewoon een probleem van de penis?

• Verschil: impotentie als het onvermogen om door te dringen en als het onvermogen om zwanger te worden (onvruchtbaarheid) van de man
• Oorzaken kunnen psychisch of fysiek zijn
• snel toenemende impotentie moet worden onderzocht omdat het een symptoom kan zijn van een andere ziekte
• gebrek aan libido kan verkeerd geïnterpreteerd worden als impotentie

Impotentie - Erectiestoornissen (ED)

Impotentie of erectiestoornissen, het niet kunnen krijgen van een erectie, tast het zelfbeeld van iedere man aan. Medisch gezien is impotentie niet duidelijk gedefinieerd. Er wordt onder meer onderscheid gemaakt tussen impotentie coeundi, het onvermogen om geslachtsgemeenschap te hebben, en impotentie generandi, onvruchtbaarheid of onvruchtbaarheid, d.w.z. het onvermogen om zwanger te worden. In 1992 werd op een medisch congres besloten om impotentie coeundi de term "erectiele disfunctie" (ED) te noemen, onder andere om de zeer negatieve associaties van de term impotentie te vermijden.

Definitie van erectiestoornissen

In één onderzoek wordt erectiestoornis als volgt gedefinieerd: Gedurende een periode van zes maanden mislukte ten minste 70 procent van alle pogingen tot geslachtsgemeenschap. Dit kan betekenen: helemaal geen erectie, onvermogen om partner te penetreren, onvermogen om erectie te behouden na penetratie.

incidentie van impotentie

De statistische onderzoeken, die zeker zijn voorzien van de wazigheid die gebruikelijk is voor statistieken, hebben aangetoond dat bijna 20 procent, d.w.z. elke vijfde man, op zijn minst tijdelijk last heeft van erectiestoornissen. Ongeveer zeven procent van de getroffenen ziet de erectiestoornis echter niet als een probleem. In deze gevallen is er naast het vermogen om een erectie te krijgen ook een gebrek aan seksueel verlangen en wordt de erectie in principe niet echt gewenst door de man (gebrek aan libido ). Verlangen en het vermogen om een erectie te krijgen moeten echter van elkaar gescheiden worden. Zelfs mannen die niet in de stemming zijn voor seks kunnen fysiek in staat zijn tot een erectie van de penis, omgekeerd zorgt seksuele lust niet automatisch voor een erectie.

Wanneer moet impotentie worden onderzocht of behandeld?

Alleen de man die ontevreden is met zijn seksuele situatie, die lijdt aan zijn erectiestoornis, wordt geacht therapie nodig te hebben. Toch kan het van belang zijn om de oorzaken hiervan door middel van een onderzoek te laten vaststellen. Want een erectiestoornis, vooral een impotentie die zich relatief snel manifesteert, kan het symptoom zijn van een mogelijk ernstige ziekte van een heel andere aard! Dit verband maakt duidelijk dat naar de dokter gaan met de bedoeling alleen maar een seksuele versterker voorgeschreven te krijgen zonder een onderzoek, de werkelijke oorzaken van impotentie onbehandeld kunnen laten - met mogelijke gezondheidsrisico's. Daarom moet naast de symptomatische behandeling van erectiestoornissen ook de fysieke trigger hiervoor worden gezocht en behandeld.

Lichamelijke oorzaken van impotentie

In het eenvoudigste geval kan een erectiestoornis worden verklaard als een bijwerking van het innemen van medicijnen. Middelen voor het verlagen van de bloeddruk en drainage, maar ook psychofarmaca kunnen triggers zijn.

Omdat de penis verstijft door de invloed van bloed in het erectiele weefsel, is de fysiologisch-mechanische oorzaak van impotentie altijd een gebrek aan bloedstroom door het erectiele weefsel bij opwinding. Arteriosclerose, bijvoorbeeld door een hoog cholesterolgehalte, vermindert de doorlaatbaarheid van de aderen. Zo ook suikerziekte. Als gevolg hiervan stroomt er minder bloed door de drie slagaders die de holle lichamen van de penis voeden en een erectie veroorzaken door bloed op te hopen.

Ongeveer 90 procent van alle mannen met erectiestoornissen heeft minstens één risicofactor voor hart- en vaatziekten. Deze omvatten: hoge bloeddruk, hoge bloedlipideniveaus, zwaarlijvigheid, gebrek aan lichaamsbeweging, roken. Hier wordt de functie van impotentie als vroegtijdig waarschuwingssysteem voor andere ziekten aannemelijk: omdat niet alleen de slagaders van de penis met hun kleine diameter kunnen worden aangetast, maar ook bloedvaten die het hart of de hersenen van bloed voorzien. Als vuistregel geldt dat de conditie van de vaten een sleutelfactor is voor de potentie. Een gezonde, bewuste levensstijl met evenwichtige voeding en voldoende beweging levert dus een blijvende bijdrage aan seksuele fitheid.

Aangezien de conditie van de vaten in de loop van het leven kan verslechteren als gevolg van slechte leef- en eetgewoonten, is dit een van de redenen voor de vaak afnemende potentie met toenemende leeftijd, vaak vóór de leeftijd van vijftig jaar. Maar ook de verminderde productie van geslachts- en schildklierhormonen door het lichaam door leeftijd of ziekte kan de oorzaak zijn.

Geestelijke oorzaken van impotentie

Omdat zowel de psyche als het lichaam een rol spelen in de menselijke seksualiteit, kunnen psychologische factoren ook verantwoordelijk zijn voor de ontwikkeling van erectiestoornissen. Vooral bij jongere mannen is de psyche meestal de trigger voor erectiestoornissen. Stress op het werk wordt beschouwd als een frequente pleziermoordenaar. Overwerk kan niet alleen leiden tot een gevoel van permanente vermoeidheid, maar ook tot depressieve stemmingen. De getroffenen voelen zich opgebrand en hebben hun fysieke en mentale energie nodig om "in het dagelijks leven te functioneren". Dit onderdrukt het levensbevestigende element van seksualiteit. Faalangst en pesterijen op het werk kunnen ook leiden tot aanhoudende angst- en slaapstoornissen, die het verlangen naar seks net zo onmogelijk maken als genieten van het leven in het algemeen. Het leven in de 21e eeuw zit vol met dergelijke stressfactoren: financiële zorgen, angst voor je baan, angst voor je gezondheid, angst voor het einde van de wereld gevoed door de media of fysieke minderwaardigheidscomplexen veroorzaakt door valse rolmodellen: de toestand van het lichaam alertheid wordt permanent.

Psychische oorzaken van impotentie komen bijvoorbeeld aan het licht wanneer een man vanwege dit probleem een recept voor seksuele versterkers heeft gekregen, maar deze uiteindelijk niet neemt en toch weer een erectie kan krijgen. Alleen al de zekerheid dat u het medicijn indien nodig kunt gebruiken, kan ervoor zorgen dat erectiestoornissen verdwijnen.

Interactie van lichaam en psyche

Vanuit fysiologisch oogpunt leidt (permanente) stress tot het vrijkomen van boodschapperstoffen die een erectie verhinderen. Vanuit evolutionair oogpunt is dit logisch: zodra gevaar wordt waargenomen, schakelt het organisme over op de vecht- of vluchtmodus. Alleen het spierstelsel is belangrijk om te ontsnappen, zodat het optimaal wordt voorzien van bloed - dat wordt onttrokken aan andere organen. Het proces vindt instinctief plaats en de hogere, in ontwikkeling zijnde jongere delen van de hersenen zijn ook uitgeschakeld. De mens volgt een geautomatiseerd programma, wat leidt tot het bekende, irrationele gedrag bij bijvoorbeeld massale paniek. De penis , uiteindelijk alleen bedoeld voor voortplanting, krimpt in deze mentale toestand tot een minimale grootte.

Behandeling van mentale impotentie

Feit is dat erectiestoornissen niet alleen negatieve effecten hebben op fysiek, maar ook op sociaal gebied. Partnerschappen kunnen haar breken. Het gevaar zit dus niet primair in het seksuele falen, maar in het communicatieve falen: zwijgen vernietigt het vertrouwen tussen de partners, taboe betekent dat een probleem niet kan worden aangepakt. Dus sekstherapie kan helpen. Partnerbetrokkenheid kan heilzaam zijn (relatietherapie). Want: als bij een langdurige relatie de erotische aantrekkingskracht van de partner sterk afneemt en de man een erectie kan krijgen bij andere seksuele partners of bij masturbatie, heeft hij geen last van impotentie, maar de relatie van een koppelprobleem.